Historisch
overzicht
dirigenten

P.A. Geelhoedt (1922-1931)

De heer P.A. Geelhoedt is geboren in 1894. In de eerste wereldoorlog diende hij als reserve eerste luitenant. Hierna kwam hij als administratief ambtenaar bij de tramdienst Nunspeet- Elburg- Zwolle. Jij richtte ons mannenkoor op en in 1930 het dameskoor ‘DITO’. Na zijn vertrek uit Elburg had hij nog jaren zitting in erecommité’s bij concoursen van het mannen- en dameskoor!

Van 1918 tot 1932 was hij leider van de afdeling Elburg van de Bijzondere Vrijwillige Landstorm. Na de opheffing van de tramdienst vertrok de heer Geelhoedt naar Utrecht en werd te werk gesteld bij de Nederlandse Spoorwegen. In 1937 kwam hij weer in actieve dienst bij de Landmacht, waar hij enkele jaren na de oorlog als reserve-majoor de dienst verliet. Daarna ging hij weer naar de Nederlandse Spoorwegen.

Op 11 februari 1965 kwam er een einde aan dit arbeidzame leven. De maandag daarop werd het stoffelijk overschot van de heer P.A. Geelhoedt onder grote belangstelling ter aarde besteld. De kist, gedekt met vele bloemstukken, werd gedragen door de leden van OBK.

L. Neijmeijer (1931-1968)

De heer L. Neijmeijer is geboren in 1900. Hij woonde in Kampen en daar waren zijn muzikale gaven al zeer vroeg bekend. Met name zijn kwaliteiten als dirigent en muziekleraar. Hij was onder meer verbonden aan de Kamper Muziekschool. Naast het dirigentschap van ons koor had hij ook het dirigentschap van het dames- en kinderkoor ‘DITO’. Ook was hij dirigent van de gemengde zangvereniging ‘Spoolde'(bij Zwolle).

In 1964 behaalde hij met ons koor in de categorie zangverenigingen alle prijzen en ereprijzen die er waren. Weer of geen weer, ‘de Kamper’ was er altijd. Op de fiets door de sneeuw, tijdens de oorlog, hij was er. Het is dan ook een zeer juist besluit om aan de heer Neijemeijer, voor het eerst in Elburgs’ geschiedenis, de zilveren erepenning uit te reiken bij het zilveren jubileum in 1956, als dirigent van de Elburgen koren.

Met het verstrijken van de jaren merkte de heer Neijmeijer dat het dirigeren hem te zwaar werd en nam toen een moeilijk maar juist besluit. In 1968 gaf hij te kennen met dirigeren te willen stoppen. Op 13 mei 1968 werd hem een waardige afscheidsreceptie aangeboden in Hotel ‘De Haas’. Aanwezig waren onder andere de nieuwe dirigent W. Selles met zijn vrouw. De heer Neijmeijer hield nog een afscheidsrede waarin hij zijn doelstellingen van het dirigentschap nog een suiteenzette, namelijk ‘de gezelligheid diensbaar maken aan de kunst’.

Een aantal jaren mocht de heer Neijmeijer nog uitrusten van zijn zware werkzaamheden, totdat ook voor hem de tijd kwam om het tijdelijke met het eeuwige te verwisselen. Prachtig is het dan, wanneer je wens was dat aan je graf het lied ‘Wandel maar stillekens achter Hem aan’ gezongen wordt.

W. Selles (1968-1972)

De heer W. Selles is geboren in 1937 te Kampen. Na eerst gesolliciteerd te hebben bij Philips, leek dit massale bedrijf hem niet. Zodoende besloot hij door te studeren en belandde zo in het onderwijs. In Elburg gaf hij les aan de Chr. Mavo ‘Rehoboth’. Onderwijskundig gezien was deze man erg goed.

Met zijn tiende jaar ging hij voor het eerst orgelspelen en bleef dit daarna doen. In 1968 kwam hij dus bij ons koor. Zijn gedachten over muziek maken waren anders dan die van de heer Neijmeijer. Hij wilde de zang als kunst, als muziek en niet als een gezellig met elkaar bezig zijn. Toch hebben we door zijn instelling veel geleerd. Elburgs Mannenkoor kreeg een ‘body’, door eigen geluid. Onder de heer Selles maakten we een tweetal langspeelplaten.

Toch werden de tegenstellingen tussen dirigent en koor steeds groter, waardoor de heer Selles besloot te vertrekken.

M. Brandsen (1972-1980)

De heer M. Brandsen is geboren op 22 mei 1937 te Harderwijk. Zijn vader was een groot muziekkenner en dirigent. Dit zal de liefde tot de muziek van Marinus zeker bepaald hebben. Ook hij had, zoals al gauw bleek, muzikale kwaliteiten. Voordat de heer Brandsen bij ons kwam, was hij al verbonden aan de Verenigde Veluwse Koren. Tevens gaf hij als muziekleraar les aan het Nassau-college.

Hij was een man die ontzettend veel deed. Elke avond was hij op pad voor de muziek. Achteraf bleek dat de heer Brandsen teveel van zichzelf gevraagd had. Bij het aanvaarden van de dirigeerstok kreeg de heer Brandsen wel direct de ‘vuurdoop’. Immers, drie maanden later vond het jubileumconcert plaats ter gelegenheid van het 50- jarig bestaan. Dit gebeurde toen in de Gereformeerde Ichtuskerk te Elburg tezamen met het Mannenkoor der Koninklijke Marechaussee.

De heer Brandsen was een minnaar van het geestelijke lied. Zoals de heer L. Neijmeijer de man van concoursen was, zo was de heer Brandsen de man van het platen maken. Vele platen werden gemaakt. Wie herinnert zich niet het prachtige concert in het Dolfinarium met Gert en Hermien Timmerman, de gebroeders Brouwer, de Verenigde Veluwse Koren en OBK. Met een niet aflatende ijver werkte de heer Brandsen aan de opbouw van ons koor. Hij vroeg daarbij veel van ons, maar nog meer van zichzelf.

Een combinatie van factoren – overdag les geven en ’s avonds diverse koren uit de regio dirigeren – moest hem wel doen besluiten om het dirigeren in Elburg te stoppen. Dit heeft hem erg veel moeite gekost. We zijn hem nog steeds dankbaar voor het vele werk dat hij voor ons koor deed!

H. Witter (1980-1981)

De heer H. Witter, is in Elburg geboren op 6 juli 1950. Al op vroege leeftijd bleek zijn feeling voor de muziek en met name voor het orgel. Maarten Seybel bracht hem de eerste beginselen van het orgelspel bij. Maar hier raakte Herman op een gegeven moment uitgestudeerd en hij nam zijn toevlucht tot de heer Jan J. v.d. Berg, organist te Delft. Hier behaalde hij ook zijn organistendiploma. In deze studie zat ook een cantorgedeelte, zodat Herman ook het ‘zwaaien’ werd aangeleerd.

In de tijden dat we zonder dirigent zaten konden we altijd op hem rekenen. Hadden we wel een dirigent, dan was Herman steeds paraat als organist.

H. Riphagen (1981-1999)

Herman Riphagen nam de dirigeerstok over van Marinus Brandsen. Hij had eerst geen oren naar het dirigentschap van O.B.K. maar liet zich overreden door het aandringen van het toenmalige bestuur. Hij heeft nooit spijt gehad van deze keuze.

Herman Riphagen werd geboren op 3 maart 1951. Zijn opleiding ontving hij hoofdzakelijk aan het Conservatorium te Zwolle met als hoofdvak piano. Herman is beroepsmusicus en vindt dat voorbereidingen van concerten/uitvoeringen serieus en degelijk gebeuren moeten.

In 1999 werd Herman helaas om gezondheidsredenen gedwongen te stoppen met dirigeren. Herman zei in een krantenartikel over zijn periode bij O.B.K.: “Ik heb er altijd fantastisch gemusiceerd, er was inhoudelijk hartstochtelijke en emotionele muzikaliteit, we begrepen elkaar”. Bij zijn afscheid werd hij benoemd tot eredirigent van het koor. In eerder genoemd krantenartikel zei hij: “O.B.K. is een pareltje op mannenkoor gebied. Ik zal zeer nauwkeurig volgen wat er in de toekomst gebeurt en diep in mijn hart zal ik altijd O.B.K.’er blijven”.

E. van de Veen (1999-2005)

Evert van de Veen werd geboren op 28 december 1963 in Voorthuizen. Aan het conservatorium studeerde hij bij de bekende orgelpedagoog Theo Teunissen. Bij hem heeft hij zich bekwaamd in alle aspecten van het orgelspel. Evert sloot zijn conservatoriumstudie af met een examenconcert in de Utrechtse Pieterskerk, waarbij ook de toenmalige directeur van het conservatorium, Ton Hartsuiker, aanwezig was.

Na zijn studie begon Evert als orgeldocent in de regio Voorthuizen. Na verloop van tijd echter is het accent meer komen te liggen op het geven van (orgel)concerten in Nederland, maar ook daarbuiten (België, Duitsland, Oostenrijk en Hongarije). Naast concertorganist is hij ook een veelgevraagd koorbegeleider. En natuurlijk is hij ook kerkorganist (“het mooiste aspect van mijn vak”).

W. Magré (2005-2019)

Wim Magré ontving zijn eerste muzieklessen aan de muziekschool te Elburg. Daarna studeerde hij orgel bij Willem Hendrik Zwart ,organist van de Bovenkerk te Kampen. Verder bekwaamde hij zich aan het Conservatorium te Zwolle waar hij hoofdvak orgel studeerde bij Dorthy de Rooy.

In 1989 studeerde hij hier met goed gevolg af. Als organist was hij verbonden aan de Gereformeerde kerk te Doornspijk, Hervormde Gemeente Elburg en de Alle-Dag-Kerk (Engelse kerk aan het Begijnenhof) te Amsterdam.

Hij maakte vele orgel CD’s op bekende Nederlandse orgels in onder andere: Elburg, Kampen, Bolsward, Den Haag en Apeldoorn. Verder werkte hij mee aan tweetal orgel DVD’s in de Bovenkerk te Kampen. Ook maakte Wim Magré een zestal tournees naar de VS en Canada.

Verder was hij dirigent van verschillende koren op de Veluwe van onder andere het Elburgs Mannenkoor O.B.K., gemengde koren in Oldebroek, Doornspijk en Ermelo en kinderkoren in Oostendorp en op Urk.

Helaas moest Wim Magré begin 2019 vanwege zijn ziekte plotseling stoppen als dirigent van ons koor.

Peter Eilander

Peter Eilander is organist van de Eben-Haëzerkerk te Apeldoorn. Hij begon zijn organisten loopbaan op tienjarige leeftijd in de Tabernakelkerk te Vaassen. In 1974 werd hij organist van de Rehobothkerk te Heerde. Vanaf 1981 is hij organist van de Eben-Haëzergemeente te Apeldoorn, welke in 1995 de nieuwe kerk en in 1997 het nieuwe Steendamorgel in gebruik nam. Hij studeerde op het conservatorium te Zwolle bij Dorthy de Rooy (orgel) en Epke de Jong (piano). Daarna volgde hij interpretatielessen bij Nico Waasdorp en Jan Bonefaas.

Als concertorganist speelt Peter Eilander zowel in Nederland als in het buitenland. Zo concerteerde hij in Amerika, Duitsland, Engeland, Frankrijk, Hongarije, Ierland (Dublin), Letland (Riga), Rusland (St. Petersburg) en Spanje.

Peter Eilander is dirigent van het christelijk gemengd koor Cantate Deo te Amersfoort, het christelijk mannenkoor Higgajon te Harderwijk en het christelijk mannenkoor Door Eendracht Verbonden te Werkendam.

Als docent is Peter Eilander verbonden aan het Muziek Onderwijs Centrum te Holten en heeft een uitgebreide lespraktijk. Leerlingen, afkomstig uit het hele land, komen vooral voor zijn romantische interpretaties en zijn aanpak van de begeleiding tijdens erediensten.
Hij heeft als organist, dirigent en begeleider van koor- en samenzang verschillende opnamen op zijn naam staan. Peter heeft op 4 cd’s alle 8 orgelsonates van Alexandre Guilmant opgenomen. Naast deze sonates (2 per cd) werden orgeltranscripties van Guilmant opgenomen uit de z.g.n. Trocadéro Livraisons. Deze werken bieden een boeiende afwisseling met de sonates. Op deze cd’s zijn de Cavaillé-Coll orgels van de Ste. Madeleine (Parijs), St. Pierre (Lisieux) en de St. Ouen (Rouen) te horen. Tevens werd Peter de gelegenheid geboden een kerst CD in de St. Ouen (Rouen) en een solo CD in de St. Sulpice (Parijs) op te nemen. De nieuwste cd werd opgenomen op het imposante orgel van de Dom te Riga met als titel: Bach&Influence.

Hij ontving in 1993 en 2006 Franse onderscheidingen voor zijn verdiensten voor de Franse orgelcultuur. Tijdens het 50 jarig jubileumconcert van Cantate Deo in november 2015 werd Peter Eilander geridderd in de orde van Oranje Nassau.

Peter Eilander is dirigent geweest bij OBK vanaf 2019 tot en met december 2022.